“En de mensen bleven thuis.
En lazen boeken, en luisterden,
en rustten, en oefenden,
en maakten kunst, en speelden spelletjes,
en leerden nieuwe manieren van zijn,
en waren stil.
En luisterden nog dieper.
Sommigen mediteerden, sommigen baden,
sommigen dansten.
Sommigen ontmoetten hun schaduwen.
En de mensen begonnen anders te denken.
En de mensen heelden.
En, in de afwezigheid van mensen
die onwetend, gevaarlijk,
onbewust en harteloos leefden,
begon de aarde te helen.
En het gevaar ging voorbij,
en de mensen kwamen weer samen.
Ze rouwden om hun verliezen,
en maakten nieuwe keuzes,
en droomden nieuwe beelden,
en creëerden nieuwe manieren
om te leven en
de aarde ten volle te helen,
zoals ze zelf geheeld waren.”
– Kitty O’Meara